Lungiarü

Lungiarü

Lungiarü (1398 m s.l.m.

 

Le pröm documënt dl paisc va indô al ann 1312 cun l'inom "Campil", pronunzié "Ciampeil", incö "Ciampei". L'inom "Lung-a-ru - Lungiarü" vëgn impormó dant ti documënc l'ann 1831, mo chësc ne stlüj nia fora le fat che la jënt dl post ne ti ais bele ince denant dit insciö.

Lungiarü é n pic paisc da paur senté ite te na ciaôla amesa pra y bosc y incornijé da massifs dolomitics sciöche le Grup de Pöz, la Cresta da Lungiarü, Pütia y Gherdenacia. Fina dan da püc dejenas viô la jënt dl paisc ma dal nüz dl ciampoprè. Incö s'é le tesciü sozio-economich dassënn mudé y gran pert dla jënt ciafa laur ti seturs dl turism y dl artejanat. La carateristica por ezelënza dl paisc da Lungiarü é le model d'insediamënt original: les viles y i morins da paur va zeruch a na tradiziun culturala vedliscima, canche la jënt dl post ê ciamó completamënter autarca y dependënta da ci che ara é buna da se zidlé instëssa söl post.

Turisticamënter á Lungiarü salpü da se svilupé en manira ecuilibrada y respetosa ti confrunc de contrada y natöra.

LAD